๐ฆ๐ฝ๐ฒ๐ฎ๐ธ ๐ป๐ผ๐ ๐ผ๐ฟ ๐ณ๐ผ๐ฟ๐ฒ๐๐ฒ๐ฟ ๐ต๐ผ๐น๐ฑ ๐๐ผ๐๐ฟ ๐ฝ๐ฒ๐ฎ๐ฐ๐ฒ...'
“Spreek nu, of zwijg voor altijd.”
Deze zin komt uit traditionele huwelijksceremonies, waarin aanwezigen worden opgeroepen om nu te zeggen als ze een geldige reden kennen waarom het huwelijk niet door zou mogen gaan. Wordt er niets gezegd, dan wordt de verbintenis als geaccepteerd beschouwd.
๐ ๐ฎ๐ฎ๐ฟ ๐๐ฎ๐ ๐ฎ๐น๐ ๐ท๐ฒ ๐é๐น ๐ถ๐ฒ๐๐ ๐๐ฒ๐ฒ๐, ๐ฒ๐ป ๐๐๐ถ๐ท๐ด๐ฒ๐ป ๐ด๐ฒ๐๐ผ๐น๐ด๐ฒ๐ป ๐ต๐ฒ๐ฒ๐ณ๐?
Clare’s Law – al jaren actief in het VK – geeft mensen de mogelijkheid om te checken of hun (nieuwe) partner een verleden heeft van huiselijk geweld. In Nederland bestaat zo’n wet nog niet.
Toch komt de vraag steeds vaker op: moeten we niet zélf in actie komen?
Wat als je weet dat je ex gewelddadig was? Fysiek/emotioneel? Er zijn geen veroordelingen, de zaken zijn geseponeerd. Maar jij weet wat er is gebeurd.
Heb je dan de morele plicht om zijn/haar nieuwe partner te waarschuwen?
Of riskeer je daarmee een 'heksenjacht' of een situatie waarin iemand op basis van vermoedens wordt buitengesloten – zonder rechterlijke uitspraak?
๐ก Wat vind jij:
Moeten we de nieuwe 'liefdes' van onze gewelddadige ex(en) inseinen?
Zelfs als er geen officiële veroordeling is?
Waar ligt de grens tussen bescherming en beschuldiging?
Ik hoor graag jouw mening.๐
